حال دل

 کسی می گفت
 من یه دوست معلول دارم خیلی دوستش دارم
 یعنی مهربان ترین آدم زندگیمه
 گفتم تو چی ؟
 گفت منظورت چیه ؟
 گفتم تو واقعا دوستش هستی ؟
 گفت
 خوب آره
 گفتم براش چیکار می کنی ؟
 گفت هر دفعه باهاش تماس می گیرم حالشو می پرسم
 گفتم حتما میگه خیلی خوبم
 گفت
 آره همیشه میگه عالی
 گفتم حال دلش چطور ؟ اونم خوبه ؟
 گفت نمیدونم
 گفتم
 چند بار رفتی خونش توی اتاقش توی تنهاییاش
 دستشو گرفتی گفتی رفیق هیچوقت
 فکر نکن تنهایی من همیشه هستم
 با ناراحتی گفت
 هیچوقت
 گفتم
 چند بار بهش گفتی
 رفیق بیا دو تایی بریم جایی که تو دوست داری ؟
 جواب نداد
 گفتم
 چند بار به خاطرش از مهمترین های زندگیت گذشتی
 و گفتی بی خیال رفیق با هم بودن عشقه
 سکوت کرد
 گفتم
 چند بار سعی کردی برای تنهاییاش کاری بکنی ؟
 سکوت کرد
 گفتم
 چند بار بهانه کردی تا توی خلوتش وارد بشی
 و بگی به خاطر رفیقم دنیا تعطیله ؟
 چند بار قبل از تماس های چند دقیقه ایت
 به اطرافیات نگفتی
 گناه داره معلوله ثواب داره ؟
 حقیقتشو بگم همیشه این مطلب را یا با خودم میگم یا به همسرم
 
 ولی  فقط در حد یه تماس با هاش ارتباط دارم
 گفتم
 پس نگو دوستم بگو آدم لحظه های بی کاریم
 بگو گوش شنوای وقتای گرفتاریم
 بگو تنها آدمی که داره منو حمایت می کنه تا زندگی کنم نه من اونو
 گفت
 آره من هیچوقت به فکر حال دلش نبودم
 ازدواج کردم دعوتش نکردم خجالت کشیدم بچه دار شدم بهش خبر دادم

 فقط خبر های شادیم را بهش می گفتم

 اونم برای اینکه برام دعا کنه شادیام بیشتر بشه

 ولی  توی سختیام بهترین همراه و دلگرمیم بود
 هر وقت گفت بد موقع که زن نزدم
 گفتم هر چند خیلی گرفتارم
 اما چند دقیقه وقت دارم
 گفتم
 آدمای ظاهرا خوب دلاشون آشفتست
 یه کمی به فکر حال دل هم باشیم